Το Θέατρο Δέντρο, μετά από παράκληση του κοινού, ανεβάζει άλλες δύο, τελευταίες παραστάσεις της τραγωδίας "Προμηθέας Δεσμώτης Ι" του Αισχύλου, σε μετάφραση Γιώργου Μπλάνα και σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
Λίγα λόγια για την υπόθεση του έργου:
Στη σκηνή, η ηθοποιός Κατερίνα Λούρα.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας
Σκηνοθεσία: Μιχαήλ Μαρμαρινός
Μουσική: Ανδρέας Μουστούκης
Διαμόρφωση Χώρου: Μιχαήλ Μαρμαρινός
Φωτισμοί: Χρίστος Γωγάκης
Φωτογραφία Αφίσας: Χρίστος Γωγάκης
Τεχνικός Θεάτρου: Θεόδωρος Γεωργίου
Προβολή & Επικοινωνία: Digital Minds, Στέφανη Πολυκάρπου
Διεύθυνση Παραγωγής: Γιάννος Λούρας
Παραγωγή: Θέατρο Δέντρο
Ηθοποιός: Κατερίνα Λούρα
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Παραστάσεις και Ώρες παραστάσεων: Σάββατο 28 και Κυριακή 29 Απριλίου 2018, στις 8.30μ.μ.
Διάρκεια: 60 λεπτά
Εισιτήρια: Γενική Είσοδος: €13 | Πολύτεκνοι, Συνταξιούχοι, Φοιτητές, Στρατιώτες (προσκομίζοντας την ανάλογη κάρτα) €10
Χώρος: ΘΕΑΤΡΟ ΔΕΝΤΡΟ
[Ενότητος 44 Παλουριώτισσα Τ.Κ. 1041 Ενορία Παναγίας. Λευκωσία]
Κρατήσεις: 99 52 08 35 - 99 38 46 06
*ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ
Επικοινωνείτε με το Θέατρο Δέντρο στο theatrodentrocyprus@gmail.com
Ακολουθείτε το Θέατρο Δέντρο στο Facebook: https://www.facebook.com/theatrodentro
Σκηνοθετικό σημείωμα:
Υπάρχουν κάποιοι Ήρωες που κουβαλάνε τον μύθο τους σαν μια αναπόδραστη συνέπεια στους Αιώνες.
Όπως ένας Σίσυφος μια πέτρα, ένας Άτλας τον κόσμο που περπατάμε ή ο Προμηθέας την τιμωρία του.
Μένει να διαπιστώσουμε, ιδίοις όμμασι, πώς ένα ελάχιστο ταπεινό σώμα ηθοποιού ιερού, σχεδόν ακίνητο, κυριολεκτικά κάτω από ένα φως αυτής της δικής μας εποχής, είναι ικανό να μας υπενθυμίσει την μυθική ακινησία Εκείνου, που αδιάλειπτα καρφωμένος πάνω της, μπορεί ακόμα να συγκινεί να υποκινεί ή ακόμα και να ρίχνει φως στις συνειδήσεις αυτού που συνηθίσαμε να ονομάζουμε ανθρώπινο γένος .
Ένα ΥΓ.
Για αυτό το `Θέατρο στη μέση του πουθενά - ΔΕΝΤΡΟ`
όπως εμένα μου αρέσει να το αποκαλώ, (αλήθεια, σαν ιδεόγραμμα φαίνεται ),
αυτή η ανάγνωση του Προμηθέα Δεσμώτη με την Κατερίνα - έχει όλη την ταπεινότητα και το εσωτερικό μεγαλείο που τιμά αυτή την τέχνη - δεν θα μπορούσε να είναι καταλληλότερο ξεκίνημα.
Καλοτάξιδο!